Wiara, Nadzieja, Miłość, Nienawiść, Trwanie...
Mierzyć się przez pół roku z Hanocha Levina pomysłem na życie, śmierć i trwanie. Po to, by w ciągu jednej lektury zostać neofitką i nie móc doczekać się premiery? Anna Rzepa Wertmann o polskiej prapremierze „Wszyscy chcą żyć” w tłumaczeniu Agnieszki Olek, wyreżyserowanej przez Dawida Żłobińskiego na scenie kieleckiego Teatru im. Stefana Żeromskiego. Dziwne są moje ścieżki do szacunku i zachwytu nad mądrością i głębią tekstów Hanocha Levina, zaiste dziwne. Od niechęci, wściekłości podszytej ekscentryzmem i długotrwałej irytacji do zauroczenia, rozbawienia, czekania zwieńczonego zachwytem... Niechęć podszyta wściekłością W marcu 2013 r. na scenie mojego ukochanego lubelskiego „Julka Osterwy” Artur Tyszkiewicz przygotowywał premierę tragikomedii Hanocha Levina „Pakujemy manatki Komedia na osiem pogrzebów” * ( drugą w dziejach polskich inscenizacji tego tekstu * ). Powiedzieć, że z moim przyjacielem (krytykiem teatralnym, filmologiem, judaistą) stoczyłam o pr